نخل خرما (Phoenix dactylifera)، درخت خانواده نخل (Arecaceae یا Palmae)، در جزایر قناری، شمال آفریقا، خاورمیانه، پاکستان، هند و ایالات متحده آمریکا در کالیفرنیا یافت می شود. کف خرما در حدود 23 متر (75 فوت) قد بلند است. ساقه آن، که به شدت با نابالایانی از برگ های برگ قدیم مشخص می شود، در یک تاج از برگ های براق، درخشان و پهن برگ حدود 5 متر (16 فوت) طول می کشد. شاخه های گل شاخه ای از شاخه های برگ که در سال گذشته ظاهر شد. گلهای نر و ماده در گیاهان جداگانه قرار می گیرند. تحت کشت گل های نه مصنوعی گرده افشانده می شوند. خواص خرما یک محصول یک میوه یا توت است که معمولا به صورت فرهنگی، معمولا مستطیلی اما بسیار متنوع، به شکل، اندازه، رنگ، کیفیت و سازگاری گوشت است. بیش از 1000 تاریخ ممکن است در یک گروه با وزن 8 کیلوگرم (18 پوند) یا بیشتر ظاهر شود. میوه خشک شده بیش از 50 درصد وزن قند و حاوی حدود 2 درصد پروتئین، چربی و ماده معدنی است.
خرما ارزان را از دوران دوران قدیم پرورش داده است. میوه آن غذای اصلی و منبع اصلی ثروت در بیابان های آبیاری شمال آفریقا و خاورمیانه بوده است. مبلغان اسپانیایی این درخت را در قرن 18 و اوائل قرن نوزدهم به دنیا معرفی کرد.
تمام قسمت های خرما محصول کالای اقتصادی است. تنه آن چوب را به ارمغان می آورد برگ های مرطوب از برگ مواد برای جعبه و مبلمان؛ جزوات، برای پلاگین؛ پایه برگ، برای سوخت؛ ساقه های میوه، طناب و سوخت؛ فیبر، برای بند ناف و مواد بسته بندی؛ و دانه ها گاهی اوقات زمین و به عنوان خوراک سهام استفاده می شود. شربت، الکل، سرکه و یک مشروب قوی از میوه حاصل می شود. سیب همچنین به عنوان یک نوشیدنی یا تازه یا تخمیر شده استفاده می شود اما از آنجا که روش استخراج به طور جدی نخل را آسیب می زند تنها برای درختانی که میوه های کوچک تولید می کنند برای ساقه استفاده می شود. هنگامی که یک نخل بریده شود، جوانه ترمینال مناسبی به عنوان یک سالاد خورده می شود.
درباره این سایت